ترمینال TWA / Eero Saarinen

معماران: ایرو سارینن
سال: 1962
ع، ها: Eero Saarinen، nyc-architecture.com، Hagen Stier
تولید کنندگان: پیروک
شهر: شهر نیویورک
کشور: ایالات متحده

ترمینال TWA که توسط Eero Saarinen در فرودگاه بین المللی JFK در نیویورک طراحی شده است، "روح پرواز" را از طریق "بالهای" بتونی گسترده و فضای داخلی بدون درز و روان خود به تصویر می کشد. این ترمینال که در سال 1962 پس از مرگ سارینن تکمیل شد، پوسته بتنی تقویت شده، چارچوب فولادی و دیوارهای شیشه ای ارغو، و زاویه دار، تجربه پرواز را تداعی می کند و نمایی از عملیات هواپیما را ارائه می دهد. با وجود تبدیل شدن به یک نقطه عطف در سال 1994، این ترمینال در سال 2001 به دلیل زیرساخت های قدیمی و طراحی های غیرعملی ترمینال خاص خطوط هوایی بسته شد. محاصره ترمینال JetBlue در سال 2008، در انتظار بازسازی است که نماد خوش بینی و نبوغ معماری اواسط قرن است.

هر،ی که از طریق فرودگاه بین المللی جان اف کندی در نیویورک پرواز کرده باشد، ممکن است با مرکز پرواز جه، ترنس ایرو سارینن روبرو شده یا آن را مشاهده کرده باشد.

در میان فعالیت مداوم یک فرودگاه شلوغ، ساختمان فراتر از یک نگاه زودگذر فرمان می دهد. سارینن که در سال 1956 راه اندازی شد، ترمینال را برای تجسم "روح پرواز" طراحی کرد. در حالی که مسافران با عجله به سمت پروازهای خود می روند، منحنی های بتنی گسترده که از مسافران در عصر جت استقبال می کنند، غیرممکن است که نادیده گرفته شوند.

سارینن برای انعکاس مفهوم پرواز، منحنی هایی را برای ایجاد فضاهای به هم پیوسته ،یب کرد. نمای بیرونی سقف بتنی شبیه پرنده ای در حال حرکت است که دارای دو "بال" گسترده است. در داخل، یک نوار بدون درز از ،اصر طراحی به طور روان از نمای بیرونی تغییر می کند، جایی که سقف ها با دیوارها ،یب می شوند و دیوارها به کف تبدیل می شوند.

Eero Saarinen در طول ساخت این ساختمان در سال 1959 توضیح داد: "تمام منحنی ها، تمام فضاها و ،اصر، دقیقاً تا شکل علائم، تابلوهای نمایش، نرده ها و میزهای پذیرش باید ماهیت مشابهی داشته باشند. ما می خواستیم مسافر، که از ساختمان عبور می کنند، محیطی کاملاً طراحی شده را تجربه کنند، که در آن هر بخش از دیگری نشأت می گیرد و همه چیز متعلق به همان دنیای رسمی است.»

این سازه دارای یک پوسته بتن مسلح است که به چهار بخش ت،یم شده است که از یک نقطه مرکزی به بیرون تابش می کند. این «بال های» بتونی در دو طرف امتداد یافته و حرکت پرواز را تداعی می کنند. در داخل، بتن با یک شبکه فولادی پیچیده برای پشتیب، بیشتر تقویت شده است.

صفحات شیشه ای گسترده در زیر بتن توسط فولاد پشتیب، می شوند و دارای رنگ بنفش مدرن هستند. این دیوارهای شیشه ای که هنگام برخورد با سقف به سمت بیرون زاویه دارند، این تصور را ایجاد می کنند که از یک هواپیما به زمین زیرین نگاه می کنید. آنها همچنین بر عملکرد ترمینال با ارائه نماهای واضح از جت های در حال ،وج و رسیدن تأکید می کنند.

سارینن در سال 1961، یک سال قبل از تکمیل ترمینال، بر اثر تومور مغزی درگذشت. هفت سال بعد، یک سالن و سالن ورودی جدید اضافه شد، اما این تغییرات نتوانست به کاهش تدریجی مالی ترمینال رسیدگی کند. طرح اولیه فرودگاه بین المللی JFK برای اختصاص ترمینال های جداگانه به خطوط هوایی منفرد از نظر عملی کمتر از تئوری عمل کرد و منجر به بسته شدن ترمینال TWA در سال 2001 شد.

پایانه TWA که در سال 1994 به ،وان یک نقطه عطف رسمی توسط کمیسیون حفاظت از نشانه ها تعیین شد، وضعیت حفاظت شده را به دست آورد. در سال 2005، اداره بندر نیویورک و نیوجرسی ساخت ترمینال جدیدی را برای JetBlue Airways آغاز کرد که در سال 2008 تکمیل شد، که اکنون تا حدی ساختار نمادین Saarinen را احاطه کرده است.

ساختار اصلی به روی عموم بسته است، زیرا هنوز تحت بازسازی اساسی قرار نگرفته است تا شرایط پیری آن برطرف شود. پیشنهادات برای آینده آن شامل تبدیل آن به موزه هوانوردی یا رستوران است. علی رغم این چالش ها، ترمینال TWA به ،وان نماد خوش بینی و جاه طلبی آمریکایی، نشان دهنده نقطه عطفی در تاریخ معماری و تلفیقی خلاقانه از مهندسی و طراحی است.

گا،ی پروژه

محل پروژه

آدرس: Jamaica, Queens, New York City, NY 11432, ایالات متحده

مکان برای مرجع کلی است و ممکن است نشان دهنده یک شهر یا کشور باشد، نه ،وما یک آدرس دقیق.